صاحبنظران علوم ارتباطات معتقدند یکی از مسائلی که همواره باید مورد توجه مدیران فرهنگی و هنرمندان عرصه رسانه واقع شود؛ توجه کردن به دو جنبه ی اساسی در فرایندهای تصمیم گیری، صدور مجوز ساخت، اکران و البته نقد آثار رسانه ای در مدیوم های مختلف رسانه ای چون سینماست.
این دوجنبه شامل توجه به بسترهای زمانی و بسترهای مکانی تولید یک اثررسانه ای است. به دیگر سخن همواره باید به این مطلب توجه داشت که یک فیلم در چه زمانی و در چه مکانی ساخته و اکران می شود.
برای مثال در زمان حاضر باتوجه به داغ بودن موضوعات هسته ای و تلاش مخالفان جمهوری اسلامی در متهم کردن ایران به تلاش های غیرصلح آمیز و همچنین تلاش برای نمایش وجهه ای از ایران که ناقض حقوق بشر است؛ آرایش رسانه ای جبهه مخالف جمهوری اسلامی به گونه ایست که از کوچک ترین اتفاقات داخلی کشور در جهت اثبات این اتهامات استفاده رسانه ای می کند. شاهد این مدعا برجسته سازی آثاری از هنرمندان ایرانی است که محتوای باب میل جبهه رسانه ای دشمن را، دانسته یا ندانسته فراهم می کنند و در فستیوال ها و جشنواره های مختلفی به عنوان آثار برگزیده معرفی می شوند.
بنابراین آنچه در زمینه مدیریت رسانه ای چه از زاویه دید ما و چه از زاویه نگاه دشمن کاملا بدیهی است؛ توجه به ساخت آثاری است که سهوا یا عمدا به همین موضوعات حساس اشاره می کنند. لذا بسیار طبیعی خواهد بود که فیلم هایی که در ایران و توسط یک فیلم ساز ایرانی بر دروغ گویی یا خشونت طلبی ایرانیان و مسلمانان صحه بگذارد؛ مورد توجه جبهه رسانه ای دشمن قرار خواهد گرفت؛ خصوصا اگر این ساخت ها با پایان هایی باز و یا سیاه نمایی های افراطی؛ نوعی خفقان فرهنگی را به تصویر بکشند.
بنابراین آنچه باید مورد توجه مدیران و حتی هنرمندان ایرانی قرار گیرد؛ توجه به این نکته ظریف است که حتی به بهانه نقد جامعه شناختی و بیان مسائل تلخ اجتماعی؛ نباید خوراک باب میل طرف مقابل فراهم را کرد تا موجبات نوعی خودزنی وطنی فراهم شود!
همچنین باید خاطرنشان کرد امروزه گستردگی نفوذ رسانه ها در جهان و خاصیت برجسته سازی موضوعات توسط آن ها؛ ضرورت توجه به این مسائل کلیدی را صدچندان کرده است. باید گفت گرچه اهمیت پرداخت رسانه ای به معضلات جامعه امری طبیعی می باشد که لزوم آن برکسی پوشیده نیست اما باید توجه داشت که چگونگی پرداخت به این موضوعات از اهمیت خاصی برخوردار است و نیازمند نظارت های دقیق مدیریتی و تولیدی خواهد بود.
در ادامه مطلب نگاهی گذرا خواهیم داشت بر ساخته ای که چرایی اخذ مجوز اکران آن پس از سه سال به خودی خود مورد تامل است!
خانه پدری ساخته کیانوش عیاری
که سعی کردم تا حد ممکن کلیات این بحث رو طرح کنم هرچند گمونم یکم متنش زیادی پیچیده انگیزناک 
شد
؛ جناب آقای دکتر حسینی به دستم رسیده؛ برای استفاده شما قرار 
که از تیترشون پیداست مطالب قابل تاملی 
دارند رو جهت استفاده علاقه مندان معرفی میکنم.