گاهی وقت ها هست که حاشیه ها جای متن را می گیرند و فراهم کردن مقدمات یک کار؛ اینقدر دست و پا گیر می شوند که اصل موضوع فراموش می شود!
از حدود بهمن ماه سال 91 که از کنکور ارشد فارغ شدم؛ همیشه ایده ی ساختن یک حیات خلوت رسانه ای در فضای مجازی؛ همسایه دیوار به دیوار دغدغه های شخصی ام بوده است و تا همین حالایی که ساعت 12:19 دقیقه به وقت شرعی اذان ظهر است؛ بهانه ها و مشغله های خودساخته مانع از تحقق این خواسته شده بود.
امروز اما بر آن شدم تا فارغ از مقدمات و حواشی یک راست بروم سروقت ِ اصل موضوع و کار را از نقطه ای نزدیک صفر مطلق ِ بی برنامگی آغاز کنم و پیشرفت ها و رفع کاستی ها را به گذر زمانی بسپارم که به شرط توفیقات خدایی، بهترین ِ آموزگاران ِ عالم اند!
پس سخن را به نام اویی آغاز میکنم که صبر و حلم کریمانه اش؛ تقلاهای جاهلانه ناعبدان را ناظر است و از هم او توفیق علم و عمل را خواهم خواست
پس به نام او
بسم الله ...
از حدود بهمن ماه سال 91 که از کنکور ارشد فارغ شدم؛ همیشه ایده ی ساختن یک حیات خلوت رسانه ای در فضای مجازی؛ همسایه دیوار به دیوار دغدغه های شخصی ام بوده است و تا همین حالایی که ساعت 12:19 دقیقه به وقت شرعی اذان ظهر است؛ بهانه ها و مشغله های خودساخته مانع از تحقق این خواسته شده بود.
امروز اما بر آن شدم تا فارغ از مقدمات و حواشی یک راست بروم سروقت ِ اصل موضوع و کار را از نقطه ای نزدیک صفر مطلق ِ بی برنامگی آغاز کنم و پیشرفت ها و رفع کاستی ها را به گذر زمانی بسپارم که به شرط توفیقات خدایی، بهترین ِ آموزگاران ِ عالم اند!
پس سخن را به نام اویی آغاز میکنم که صبر و حلم کریمانه اش؛ تقلاهای جاهلانه ناعبدان را ناظر است و از هم او توفیق علم و عمل را خواهم خواست
پس به نام او
بسم الله ...